Las Aokigahara – historia, aura i popularność lasu Aokigahara

Las Aokigahara

Las Aokigahara to jest spory zalesiony obszar u podnóży góry Fudżi. Mimo niewątpliwych walorów estetycznych, las Aokigahara słynie ze zgoła innych powodów. Nazywa się go Lasem Samobójców.

Las Aokigahara ma dla Japończyków (i nie tylko) bardzo wyjątkowe znaczenie, ale i specyficzny charakter. Nie chodzi tu bynajmniej o niezwykłą florę i fakt, że las powstał u podnóży najpiękniejszej w kraju góry, na zastygniętej w IX wieku lawie. W całym kraju znane są legendy związane z tym miejscem, a miano Lasu Samobójców ściąga tu zarówno zaciekawionych miejsce turystów, jak i osoby, które z różnych powodów planują swoją śmierć.

Historia Lasu Aokigahara

Śmierć zbierała duże żniwo w lesie Aokigahara niemal od początku. W różnych okresach w przeszłości, kiedy okolicznych mieszkańców lasu dotykała bieda, a w perspektywie głodówka całych rodzin, to właśnie Las Aokigahara był miejscem, do którego przyprowadzano i przywożono starców, chorych, niedołężnych i dzieci, aby w ten sposób zmniejszyć liczbę osób, które w domu trzeba nakarmić. Historia lasu Aokigahara jest więc mocno związana z duchowością i wiarą w byty pozaziemskie. Japończycy wierzą bowiem, że dusze zmarłych w lesie osób zamieniły się w tzw. yurei, czyli żądne zemsty duchy. Ponoć to właśnie one zwodzą niepewnych gości lasu, zachęcają do popełnienia samobójstwa, sprawiają, że gubimy się w lesie, a z czasem nie chcemy już z niego wyjść.

Popularność lasu Aokigahara wzrosła z początkiem drugiej połowy XX wieku. Wszystko za sprawą dwóch głośnych publikacji: “Pagoda fal” (opowieść o duchu kobiety, która popełniła samobójstwo w lesie Aokigahara) i “Kuroi jukai” (tragiczna opowieść o dwojgu kochanków, którzy decydują, by zakończyć swe życia razem w lesie Aokigahara) autorstwa Seichō Matsumoto. Kolejnym kluczowym dla popularności Lasu Aokigahara jako miejsca popełnienia samobójstwa była książka autorstwa Wataru Tsurimi o tytule “The Complete Manual of Suicide”, gdzie Las Aokigahara jest opisywany jako miejsce idealne do popełnienia samobójstwa. Wszystkie trzy publikacje, oraz powstały w roku film „Las Samobójców” opowiadający historię młodej Amerykanki, która jedzie do lasu w poszukiwaniu ciała siostry-samobójczyni sprawiły, że Las Aokigahara zyskał jeszcze większą sławę, i przyciąga coraz więcej turystów i niepewnych sensu życia gości.

Aokigahara

Las Aokigahara jako Las Samobójców

Kiedy na początku XXI wieku liczba znajdowanych tu rokrocznie ciał przekroczyła liczbę 100, przestano sporządzać szczegółowe statystyki. Lokalne władze uznały, że publikowanie tego typu danych jedynie przyciąga kolejnych myślących o samobójstwie odwiedzających. Wciąż jednak, pod względem liczby samobójstw, Las Aokigahara zajmuje drugie miejsce na świecie, zaraz po moście Golden Gate w San Francisco.

Las Samobójców to nazwa nadana temu miejscu przez media i okolicznych mieszkańców. Wiele osób wierzy w magiczną aurę tego miejsca, sprzyjającą smutnym, przygnębiającym refleksjom. Wyjątkowa budowa Lasu Aokigahara – duża gęstość zalesienia – sprawia, że nie dostaje się tu wiatr, przez co panuje tu niespotykana cisza i dość duża ciemność. Legendy o yurei, popularność w mediach, a wreszcie wymienione wcześniej publikacje – wszystko to rzutuje na sławę tego miejsca.

Las Samobójców

Las Aokigahara dzisiaj

Las Aokigahara to miejsce, które mimo całej kontrowersji, jest udostępnione dla turystów. Znajdują się tu m. in niezwykłe jaskinie z nietoperzami, jaskinie lawowe oraz lodowe, a wyjątkowa budowa i flora są warte zobaczenia. Należy jednak trzymać się ścieżki – zbaczanie z niej jest zabronione, gdyż (niezależnie od wiary w aurę czy moc lasu), z uwagi na jego specyficzną budowę, nietrudno się zgubić.

Lokalne władze z własnych środków odnajdują i kremują ciała samobójców, dlatego starają się odwieść od tego pomysłu przyjeżdżających gości. Przy wejściu do lasu znajdują się ostrzegawcze tabliczki zawierające słowa otuchy i wsparcia oraz numery telefonów pomocy i zaufania.

Nie wszyscy jednak zamiarujący popełnić samobójstwo spełniają swój plan. Wiele osób przyjeżdża tutaj niezdecydowanych, dlatego przy zbaczaniu ze ścieżki przywiązują do drzewa sznurek, tak, aby w razie niezdecydowania się na radykalny krok, móc bezpiecznie zawrócić. Osoby zajmujące się poszukiwaniem ciał w lesie często – niestety – znajdują na końcu sznurków ich martwych właścicieli.

Czy Las Samobójców warto zobaczyć? Jako miejsce turystyczne, o ciekawej budowie i roślinności, z pewnością stanowi atrakcyjny punkt na mapie każdego podróżnika. Warto jednak pamiętać, nawet jeśli jesteśmy największymi sceptykami na świecie, że brak wiary w pewne mity, moce i legendy nie sprawia, że ich nie ma. Planując zobaczyć to miejsce, ale i gdziekolwiek indziej na świecie, koniecznie trzymajcie się ścieżki, i może złapcie za rękę kogoś, kto chciałby właśnie z niej zboczyć.

Loading...

Podobne Artykuły

Poprzedni Wpis Następny Wpis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

0 udostępnień